In Memoriam

Op maandag 23 januari jl. hebben we helaas afscheid moeten nemen van één van de koorleden van ons S.O.S. Matrozenkoor:

Ben Schadron

Ben is 77 jaar oud geworden en heeft gedurende bijna 14 jaar deel uitgemaakt van ons S.O.S. Matrozenkoor.

Ben heeft een enorme indruk achter gelaten bij onze koorleden gedurende de veertien jaren die hij binnen het koor actief was. Hij miste bijna geen oefenavond of optreden. Hij reed veelvuldig de aanhanger met de geluidsapparatuur naar de optredens en verzorgde, beurtelings afgewisseld door zijn collega-geluidsman, de muziek tijdens de optredens.

Ben heeft daarnaast met véél enthousiasme gezorgd dat ‘de kachel van het koor bleef branden’. Met een enorme vasthoudendheid belde hij instellingen en andere organisaties af om te zorgen voor nieuwe optredens voor het koor zodat de optredens-agenda gevuld bleef. Oók de Muziekcommissie, die zorgt voor het actueel blijven van het repertoire, heeft jarenlang volop zijn aandacht gehad.

De ‘derde helft’ van de oefenavonden was één van zijn favoriete momenten omdat ze altijd vergezeld gingen van grappen maken en een hapje en een drankje. Vorig jaar, net na het moment dat hij het slechte nieuws had ontvangen omtrent de uitzichtloosheid van zijn ziekte, kwam hij tot een legendarische uitspraak. Hij was net daarvoor naar de kapper geweest en had zijn weelderige haardos flink laten kortwieken. Ben: “Dan lig ik er straks tenminste een beetje fatsoenlijk bij…!”  Dat typeert Ben ten voeten uit. Een realist met twee voeten op de grond!

En wie herinnert zich niet de fantastische jaarfeesten van het koor toen Ben en Riet nog aan de Wolfskuilen woonden? Daar hadden ze alle ruimte en gastvrijheid in huis  om de avonden tot een daverend succes te maken.

 

Ben: Je was een koorlid waarvan je 100% op aan kon! Wij gaan jou vreselijk missen!
We wensen je familie en je vrienden heel veel sterkte…!
Rust zacht…

De matrozen van het S.O.S. Matrozenkoor